tondano
09 Maart 2016 | Indonesië, Kakaskasen Tiga
Hallo beste lieve verslaglezers,
Even een klein verslagje na een lange tijd niks.
Momenteel zit ik in Tondano waar de omstandigheden heel anders zijn dan in Amurang. We hebben hier een eigen huisje langs de weg waar we met vier meiden in zitten. Onwijs gezellig, dat wel!
Maar de eerste paar dagen waren pittig. Geen water in het huis, zowel niet om te douchen als om te drinken. Een wc die niet doortrekt (omdat je dus geen water hebt) en je bed staat er naast! Geen WiFi en het hele huis was een rotzooi toen we aankwamen. Ook was ons bed aangevreten door ratten en lagen overal ingezakte rattenkeutels in het matras. Welkom in Tondano.....
Daar kwam de cultuurschok voor ons rijke Nederlanders haha.
Nu zitten we er inmiddels 1,5 week en we zijn er aangewend. Ook hebben we nu 2 kraantjes waar water uit komt. We wassen ons met een mandi. Een mandi is een bak met water en een schepje, dat giet je over jezelf heen en dan word je "schoon."
Inmiddels hebben we natuurlijk wel lichamelijke klachten en zijn er ook al afspraken bij de dokter gemaakt.
(Niet heel ernstig gelukkig, maar zeker wel een beetje eng.....)
Het lesgeven is hier wel heel anders dan in Amurang. Dat komt misschien ook omdat we niet op een school lesgeven maar in een soort internaat/weeshuis.
Ze hebben wel ouders, maar die willen niet voor hun kind zorgen of ze zijn zelf heel erg ziek.
Hier geef ik theaterles, zangles en af en toe doen we even een dansje haha.
Ze zijn enorm dankbaar en blij. Een verschil dat ik heb opgemerkt tussen Amurang en Tondano is tussen de jongens en de meiden.
In Amurang waren de meiden veel fanatieker, en hier in Tondano zijn het de jongens die echt het fanatiekst zijn. Dat vond ik wel een leuke waarneming.
Ook ben ik samen met Samira naar de universiteit in Tomohon geweest 3 dagen. We gingen naar de opleiding 'Docent Religie.'
Weer een hele andere ervaring. Hier wil iedereen namelijk leraar(es) worden alleen willen/durven ze niet voor de klas te gaan staan en een les te geven. Dus wij hebben ze laten inzien waarom het leuk is om voor de klas te staan. Voor hun leerzaam, maar ook voor ons!
Afgelopen maandag zijn we ook met z'n viertjes naar Manado geweest. (De hoofdstad van Noord-Sulawesi.)
Daar zijn we op een universiteit geweest voor verpleegkundige. Eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal als met de docenten opleiding. Ze durven geen patiënten te helpen!
Dus we hebben ze geleerd hoe je een patiënt kan benaderen, zowel als van je eigen land dan als van een ander land.
Dat vonden de leerlingen eerst echt onwijs eng, (ik speelde namelijk de patiënt) maar daarna kregen ze het door en vonden ze het heel leuk!
Een paar ochtenden zijn we ook nog bij de kleuters geweest om dingetjes te knutselen, liedjes te zingen en dansjes te doen.
Dus kortom, ik heb heel veel ervaringen op gedaan hier in Tondano!! Van wc's schoonmaken naar lesgeven op de Universiteit haha.
Tot zover even mijn kleine verslagje
Even een klein verslagje na een lange tijd niks.
Momenteel zit ik in Tondano waar de omstandigheden heel anders zijn dan in Amurang. We hebben hier een eigen huisje langs de weg waar we met vier meiden in zitten. Onwijs gezellig, dat wel!
Maar de eerste paar dagen waren pittig. Geen water in het huis, zowel niet om te douchen als om te drinken. Een wc die niet doortrekt (omdat je dus geen water hebt) en je bed staat er naast! Geen WiFi en het hele huis was een rotzooi toen we aankwamen. Ook was ons bed aangevreten door ratten en lagen overal ingezakte rattenkeutels in het matras. Welkom in Tondano.....
Daar kwam de cultuurschok voor ons rijke Nederlanders haha.
Nu zitten we er inmiddels 1,5 week en we zijn er aangewend. Ook hebben we nu 2 kraantjes waar water uit komt. We wassen ons met een mandi. Een mandi is een bak met water en een schepje, dat giet je over jezelf heen en dan word je "schoon."
Inmiddels hebben we natuurlijk wel lichamelijke klachten en zijn er ook al afspraken bij de dokter gemaakt.
(Niet heel ernstig gelukkig, maar zeker wel een beetje eng.....)
Het lesgeven is hier wel heel anders dan in Amurang. Dat komt misschien ook omdat we niet op een school lesgeven maar in een soort internaat/weeshuis.
Ze hebben wel ouders, maar die willen niet voor hun kind zorgen of ze zijn zelf heel erg ziek.
Hier geef ik theaterles, zangles en af en toe doen we even een dansje haha.
Ze zijn enorm dankbaar en blij. Een verschil dat ik heb opgemerkt tussen Amurang en Tondano is tussen de jongens en de meiden.
In Amurang waren de meiden veel fanatieker, en hier in Tondano zijn het de jongens die echt het fanatiekst zijn. Dat vond ik wel een leuke waarneming.
Ook ben ik samen met Samira naar de universiteit in Tomohon geweest 3 dagen. We gingen naar de opleiding 'Docent Religie.'
Weer een hele andere ervaring. Hier wil iedereen namelijk leraar(es) worden alleen willen/durven ze niet voor de klas te gaan staan en een les te geven. Dus wij hebben ze laten inzien waarom het leuk is om voor de klas te staan. Voor hun leerzaam, maar ook voor ons!
Afgelopen maandag zijn we ook met z'n viertjes naar Manado geweest. (De hoofdstad van Noord-Sulawesi.)
Daar zijn we op een universiteit geweest voor verpleegkundige. Eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal als met de docenten opleiding. Ze durven geen patiënten te helpen!
Dus we hebben ze geleerd hoe je een patiënt kan benaderen, zowel als van je eigen land dan als van een ander land.
Dat vonden de leerlingen eerst echt onwijs eng, (ik speelde namelijk de patiënt) maar daarna kregen ze het door en vonden ze het heel leuk!
Een paar ochtenden zijn we ook nog bij de kleuters geweest om dingetjes te knutselen, liedjes te zingen en dansjes te doen.
Dus kortom, ik heb heel veel ervaringen op gedaan hier in Tondano!! Van wc's schoonmaken naar lesgeven op de Universiteit haha.
Tot zover even mijn kleine verslagje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
